De blogs van mijn voorgangers hebben duidelijk gemaakt dat vanuit de markt geen makkelijke oplossingen bestaan die ervoor zorgen dat een boer die een positieve impact maakt op natuur, klimaat en biodiversiteit beter beloond wordt. De rode draad is echter: we moeten op zoek naar een nieuw samenspel tussen boeren, overheid, consumenten en ketenpartijen. Verduurzaming kan niet enkel op het bordje gelegd worden van boeren, maar wachten op de consument is ook geen oplossing. De zoektocht naar dit nieuwe samenspel is dan ook de leidraad van het nieuwe lectoraat, waarmee ik afgelopen april een doorstart heb gemaakt onder de titel ‘Verdienvermogen voor Natuurinclusieve Landbouw’.
Waar ik de afgelopen jaren met name ben bevraagd op hét nieuwe verdienmodel van dé boer, stel ik de komende tijd graag het verdienvermogen van verdienmodellen centraal. Er zijn tal van nieuwe verdienmodellen denkbaar – denk aan de korte keten enerzijds, of betaald worden voor het leveren van maatschappelijke diensten anderzijds – maar deze hebben alleen hun meerwaarde wanneer zij ook daadwerkelijk tot voldoende verdienvermogen leiden. Daarnaast kan voor een boer toegang tot grond veel belangrijker zijn om te kunnen omschakelen naar natuurinclusief dan de ontwikkeling van een heel nieuw verdienmodel.
