Stageverhaal Anne

Anne studeert Bedrijfskunde en foodbusiness en loopt in haar derde jaar stage bij Verstegen Spices & Sauces in Rotterdam. Ze vertelt over haar ervaring.

Kan je wat over jezelf vertellen?

Ik ben Anne de Vrij, 19 jaar en kom uit Moerkapelle (Zuid-Holland). Op dit moment volg ik de opleiding Bedrijfskunde en foodbusiness in Den Bosch zit nu in mijn 3e jaar. Ik doe een onderzoekstage bij Verstegen Spices & Sauces in Rotterdam, het bedrijf van de welbekende potjes kruiden en specerijen die iedereen wel in zijn keukenkastje heeft staan.

In deze stage hou ik me bezig met de Supply chain van zwarte en witte peper. Verstegen is bezig om een nieuwe faciliteit te openen in Indonesië, om meer grip te kunnen hebben op de supply chain van deze producten. Op dit moment is dit in volle gang en probeer ik hier mijn steentje in bij te dragen.

Waarom heb je voor deze stage gekozen?

Ik ben opgegroeid in de specerijenbranche, doordat beide ouders en mijn broer in deze branche al werkzaam zijn. Door deze affiniteit ben ik gaan kijken of ik bij een specerijenbedrijf stage kon lopen. Ik was op zoek naar een 20 weken onderzoekstage met 8 weken buitenlandervaring, omdat het verplicht was vanuit de HAS. Dat was niet altijd even makkelijk, want niet alle bedrijven konden voldoen aan de eis om naar het buitenland te kunnen.

Toen kwam mijn broer, die toen nog bij Verstegen werkte, met het voorstel om het daar eens te proberen. Ik kreeg van hem een contactpersoon, heb mijn verhaal voorgelegd en hier is uiteindelijk een opdracht uitgerold.

Ik vind het zelf een leerzame mix van eigen verantwoordelijkheid, teamwork en afwisseling.

Wat heb je allemaal gedaan tijdens je stage?

Tijdens mijn stage ben ik eerst 8 weken in Rotterdam, dan 8 weken in Sentul, Indonesië en dan nog 4 weken afronden in Rotterdam.

Tijdens de eerste 8 weken bij Verstegen heb ik de huidige supply chain van zwarte en witte peper in kaart gebracht. Hierbij heb ik ook rekening gehouden met de voedselveiligheid, kwaliteitsaspecten en logistieke aspecten waar op gelet moet worden bij deze producten.

De 4 weken die ik tot nu toe in Indonesië heb gehad, heb ik me eerst beziggehouden met communicatie opbouwen tussen Indonesië en Rotterdam. Dit was er namelijk nog niet echt, maar wel erg cruciaal. Daarbij heb ik discussies met leveranciers, collectors en de boeren van de zwarte en witte peper om met elkaar erover te hebben hoe we de kwaliteit blijven waarborgen en zorgen dat de peper uiteindelijk vanaf de boeren naar Verstegen in Rotterdam terechtkomt. Door deze gesprekken heb ik al verschillende vluchten mogen pakken, zoals naar de eilanden zuid-Sumatra en Bangka.

De laatste 4 weken in Rotterdam zal ik alle informatie bij elkaar verzamelen en dit zo samenvoegen om er een verslag van te maken met daarbij de aanbevelingen voor de toekomstige future chain.

En hoe ziet een stagedag in Indonesië er voor jou uit?

Woensdagen tijdens mijn stage in Indonesië hebben een vaste structuur. Mijn dag begint om 8 uur, meestal met een taxi naar kantoor samen met een collega. Vaak kletsen we op kantoor nog eventjes bij, en gaan we daarna aan de slag. Op kantoor check ik mijn mails en werk ik met informatie van leveranciers, boeren en collectors.

Elke woensdag hebben we een teammeeting waarin de voortgang van de faciliteit én mijn stage wordt besproken. Ik zorg dat ik goed voorbereid ben, zodat ik mijn updates kan delen en vragen kan stellen. Daarna verwerk ik de nieuwe informatie en ga ik verder met mijn onderzoek of de voorbereiding van gesprekken met het team, een leverancier of een boer.

Omdat het hier zes uur later is dan in Nederland, heb ik in de middag soms meetings met mijn begeleider of collega’s in Rotterdam. Rond 17:00 uur zit mijn stagedag erop. Ik vind het zelf een leerzame mix van eigen verantwoordelijkheid, teamwork en afwisseling.

Heel bijzonder om te zien dat de peper die hier aan de boom groeit uiteindelijk in je potje peper terechtkomt die je gebruikt voor je pasta of stukje biefstuk.

Wat vond je uitdagend aan je stage en hoe ben je hiermee omgegaan?

De grootste uitdaging tijdens mijn stage was de communicatie. Sommige collega’s spraken goed Engels, maar anderen veel minder, en ik twijfelde soms ook aan mijn eigen taalvaardigheid. In het begin was dat wennen, maar door het gewoon te doen, werd het steeds makkelijker. Inmiddels loopt de communicatie soepel en zijn mijn collega’s zelfs vriendinnen geworden – we eten regelmatig samen en doen in het weekend leuke dingen.

Daarnaast vind ik het best pittig om drie maanden van huis te zijn. Ik mis soms mijn vrienden en familie, maar door veel contact met hen te houden, voelt het toch alsof ze dichtbij zijn. Dat helpt enorm!

Wat vond je leuk en leerzaam aan je stage?

De fieldtrips als we naar de boeren gaan om te kijken wat en hoe ze de producten produceren en verwerken. Deze mensen vinden het superleuk dat je geïnteresseerd bent in hun verhaal en willen je daarom alles vertellen. Heel bijzonder om te zien dat de peper die hier aan de boom groeit uiteindelijk in je potje peper terecht komt die je gebruikt voor je pasta of stukje biefstuk.

Ik heb ook heel erg geleerd om zelfstandig te worden. Je woont op jezelf en moet daardoor ook veel in je eentje doen. Deze zelfstandigheid maakt je volwassener en geeft mij een grote boost in de periode dat ik hier ben.

Wat zou je een student die nog op stage moet als advies geven?

Ga alsjeblieft naar het buitenland. Zelf wilde ik eerst ook niet gaan, maar ik moest omdat het verplicht was vanuit school. ‘Ik heb alles thuis, dus waarom zou ik ver weg gaan?’, maar ik ben zo blij dat ik gegaan ben.

Je leert te leven in een andere bubbel dan die je thuis hebt; je moet uit je comfortzone stappen. Je krijgt prachtige plekken te zien, wat echt super bijzonder is. Daarnaast bouw je ook een netwerk op met alle mensen die je ontmoet, wat ook heel speciaal is.