Met de groeiende wereldbevolking en de toenemende welvaart zal de vraag naar eiwitten en eiwitrijke producten in de komende jaren blijven stijgen. Om deze groeiende, meer stedelijke en welvarende wereldbevolking te voeden, moet de voedselproductie met zo’n 60% stijgen tot het jaar 2050. Het is duidelijk dat aan deze toenemende vraag niet voldaan kan worden met alleen de traditionele eiwitbronnen.
Transitie faciliteren
Het klimaatakkoord en ook de nationale eiwitstrategie streeft naar een meer duurzame manier van eiwitproductie die ook bijdraagt aan de gezondheid van mens. Eiwittransitie in voeding betekent de overgang van de meer traditionele eiwitbronnen, zoals zuivel, vlees en soja, naar alternatieve bronnen, zoals eiwit uit (regionale) landbouwgewassen, cellulaire agricultuur of insecten. Het lectoraat wil deze transitie faciliteren door te zorgen voor een goede verbinding tussen de beroepspraktijk, het praktijkgericht onderzoek en het onderwijs.
Innovatie, duurzaamheid en consumentacceptatie samenbrengen
De eiwittransitie vraagt innovaties in de hele keten van eiwitbron tot consumentenproduct. Om de transitie daadwerkelijk van de grond te krijgen is meer dan alleen productontwikkeling nodig. Het gaat er ook om dat deze producten duurzaam geproduceerd kunnen worden en geaccepteerd worden door de consument. En dat gaat niet vanzelf. Met het lectoraat worden de vraagstukken die hierbij spelen vertaalt naar praktijkgericht onderzoek waarin innovatie, duurzaamheid en consumentacceptatie samen komen. De uitdaging is te innoveren naar producten waar de consument op wacht, die duurzaam zijn geproduceerd en die ook een goed verdienmodel voor boeren opleveren.